Medycyna chińska jest starożytną formą opieki medycznej, która jest praktykowana od tysięcy lat. Najwcześniejsze wzmianki o medycynie chińskiej pochodzą z czasów dynastii Zhou (1046 p.n.e.-221 p.n.e.). Najwcześniejsza książka o medycynie chińskiej została napisana przez Huangdi, znanego również jako Żółty Cesarz, i nosiła nazwę Huang Di Neijing. Najsłynniejszym chińskim lekarzem był Li Shi Zhen, który żył około 220 roku p.n.e. i był znany jako „ojciec chińskiej medycyny”.
Najstarszym zachowanym kompletnym tekstem medycznym na świecie jest Neijing Suwen, który został skompilowany przez lekarza Wang Qingren w czasach dynastii Tang (618-907 AD).
Powszechnie przyjmuje się, że Neijing Suwen jest najbardziej kompletnym i dokładnym przedstawieniem tradycyjnej medycyny chińskiej. Neijing Suwen, czyli „Wewnętrzny Klasyk Żółtego Cesarza”, zawiera w sumie 15 tomów, obejmujących łącznie ponad 3000 odrębnych pozycji.
Historia medycyny chińskiej
Medycyna chińska została po raz pierwszy udokumentowana w Neijing Suwen, ale Neijing Suwen jest daleki od pierwszej pisemnej relacji o chińskiej medycynie. Najstarsza wzmianka o chińskiej medycynie pochodzi z czasów dynastii Zhou (1046 p.n.e.- 221 p.n.e.), a najstarszym zachowanym kompletnym tekstem medycznym na świecie jest Neijing Suwen, który został skompilowany przez lekarza Wang Qingren w czasach dynastii Tang (618-907 n.e.).
Historia medycyny chińskiej dzieli się na dwa okresy: okres pre-Qin i okres Qin-Han. Okres pre-Qin trwał od dynastii Zhou do Okresu Walczących Państw (475 p.n.e.- 221 p.n.e.) i to właśnie w tym okresie powstał Neijing Suwen. W tym okresie medycyna chińska rozwijała się i zyskiwała popularność, ale dopiero w okresie Qin-Han (221 p.n.e.-2 n.e.) praktyka medycyny chińskiej została sformalizowana i ustanowiona jako odrębny zawód.
Medycyna chińska dzieli się na osiem różnych specjalności:
Tradycyjna medycyna chińska
chińskie ziołolecznictwo
Akupunktura
Moxibustion
Tui na
Masaż taoistyczny
Qigong
Kinezjologia
Medycyna chińska opiera się na filozofii, że ciało człowieka posiada wewnętrzną energię zwaną qi. Organy ciała są połączone ze sobą kanałami, które umożliwiają przepływ tej energii. Jeśli kanały są zablokowane to qi nie może prawidłowo przepływać. W związku z tym, kiedy qi nie przepływa prawidłowo, w organach brakuje energii, a to prowadzi do chorób.
W medycynie chińskiej uważa się, że przyczyna choroby znajduje się w śledzionie i żołądku. Organy te są połączone z językiem i dlatego często określa się je mianem „trzech płonących”.
Medycyna chińska stosuje również diagnostykę pulsu, czyli proces badania pulsu pacjenta. Puls pobierany jest z tętnicy promieniowej i zapisywany jest czas, w którym puls powraca.
Niektóre z warunków, które mogą być leczone za pomocą medycyny chińskiej obejmują:
Starzenie się
Analgezja
Astma
